ALLEEN MAAR MILDHEID MAAKT ONS EEN BEETJE SLAPJES, TOCH?

Je hebt het idee van zelfcompassie en mildheid voor jezelf omarmd, maar hoe zit het nou met discipline en af en toe een beetje doorzetten in dit verhaal? Het korte antwoord: zelfcompassie en discipline sluiten elkaar niet uit. Interesse in een langer antwoord? Deze metafoor helpt mij in mijn dagelijkse keuzes.

Je bent er inmiddels achter gekomen dat je leven beter en fijner voelt als je milder en liever voor jezelf bent.

Beter je grenzen bewaken

Eerder je grenzen aangeven

Stoppen als het te zwaar wordt in plaats van doorbijten

Ruimte maken voor wat jou leven geeft in plaats van je agenda laten vullen door externe verwachtingen

Je voelt ook dat het werkt. Je voelt dat er meer lucht komt en minder vacuüm. Meer ruimte voor creëren en reflecteren en connecten met je hart en met anderen op dat hartslevel.

Maar het kan een uitdaging zijn - weet ik uit ervaring - om af te tasten hóe mild moet je zijn en wanneer je doorschiet.

Want:

• Is discipline niet ook belangrijk?

• En doorzetten? En buiten je comfortzone gaan?

• Alleen maar mildheid maakt ons toch ook een beetje slapjes? Of niet?

De vraag is dus eigenlijk: waar mag ik mijzelf ruimte geven en waar geef ik mezelf van binnen soms een zetje om het goede te doen?

Zo'n goeie vraag.

Kort antwoord: mildheid en discipline sluiten elkaar niet uit, maar moeten beiden ingebed zijn in een bepaalde houding richting onszelf. Die houding geeft de veiligheid en kaders die we nodig hebben of de ene kant of de andere kant van het spectrum te kiezen.

En let me be clear: dat kiezen tussen soms meer discipline en soms meer mildheid is leren, oefenen, voelen en experimenteren. Met vallen en opstaan. Dat betekent dat je af en toe een beetje rigide bent in je grenzen of af en toe toch te ver doorgaat dan je achteraf gezien had gewild.

En dat is helemaal oké. Part of life.

Maar hoe maak je die afweging in het dagelijks leven?

Wat mij dan helpt is het volgende:

Bekijk het met een MOEDERBRIL.

Ik zal het uitleggen, I hope it makes sense :).

Sidenote: dit voorbeeld gaat niet over dat ik wil overkomen als een soort perfecte moeder, maar over de principes die eronder liggen en die mij een focuspunt geven om naartoe te bewegen. Als moeder, maar ook als 'moeder' voor mijzelf, in hoe ik met mijzelf omga.

Dus, daar gaan we.

Ik heb als moeder een diepe, onuitwisbare liefde voor mijn zoon Benjamin (bijna 3). Ik wil gevoelig zijn voor zijn behoeften, wil hem helpen emoties te verwerken en te verwoorden. Ik wil aansluiten bij zijn leeftijdsfase, zijn interesses en waar hij blij van wordt. Ik geniet van zijn persoontje, zijn grapjes, zijn liefde voor het leven. Ik ben er als hij 's nachts onrustig is, ik verschoon 10 diarreeluiers op een dag en ik ben bereid als een leeuwin voor hem te vechten als iemand hem met een vinger zou durven aanraken.

En tegelijkertijd.

Wil ik hem structuur bieden en moet hij soms doen wat ik zeg.

Wil ik hem leren dat je soms dingen moet doen die niet leuk zijn, zodat je later dingen kunt doen die leuk zijn.

Begrens ik hem bij schadelijk gedrag, voor zichzelf of anderen.

Wil ik hem begeleiden in hoe je goed met anderen omgaat in sociale situaties.

Niet omdat hij anders mijn liefde niet waard is. (Dat kan ik me niet eens voorstellen!)

Niet omdat hij beter moet presteren of zich sneller of beter moet ontwikkelen dan andere kinderen.

Niet omdat ik wil dat hij zich alleen maar aanpast aan wat ik wil.

Waarom dan wel?

• Omdat ik een veilige (uitvlieg)basis voor hem wil zijn. Ik wil dat hij diep van binnen beseft dat zijn welzijn en mening ertoe doet voor mij en dat ik die altijd zal meewegen in mijn beslissingen, ook al kan ik niet altijd doen wat hij wil.

• Omdat ik wil dat hij leert hoe hij zich soepel in de samenleving beweegt.

• Omdat ik wil dat hij later zelf structuur kan aanbrengen in zijn leven.

• Omdat ik wil dat hij leert dat je niet alles direct kunt krijgen, maar je soms moet wachten of moeite moet doen.

• Omdat ik wil dat hij leert zichzelf te zijn en tegelijk open te staan voor mensen die anders zijn of lijken dan hij.

• Omdat ik wil dat hij leert het goede te doen en zijn hart te volgen.

Kortom: ik wil dat hij FLOREERT en dat het goed met hem gaat. Fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal. Zodat hij kan doen en zijn waarvoor hij is gemaakt en zo de wereld een beetje mooier maakt.

En nu draaien we 'em om naar onszelf.

Hoe vertaal ik deze principes naar mijzelf als volwassene?

• Ik wil onvoorwaardelijke liefde voor mijzelf cultiveren, los van prestaties.

• Ik wil gevoelig zijn voor mijn behoeften.

• Ik wil mijzelf helpen mijn emoties te verwerken en te verwoorden.

• Ik wil mijzelf troostend en bemoedigend toespreken.

• Ik verzorg mijzelf.

• Ik wil ruimte geven aan mijn verhaal.

• Ik wil voor mijzelf opkomen, mijn grenzen voelen en ze zo nodig aangeven.

EN...

• Ik wil structuur aanbrengen (in mijn dag, in mijn huis, in gewoontes, etc.)

• Ik doe soms dingen die ik niet zo leuk vind, zodat ik later dingen kan doen doe ik graag wil doen. #discipline

• Ik wil mijzelf bijsturen als ik fouten maak.

• Ik wil mijzelf begrenzen als ik schadelijk gedrag vertoon richting mijzelf of anderen (bijvoorbeeld teveel online shoppen, netflixen, eten, ruziemaken met mijn man terwijl ik eigenlijk verdrietig ben, etc.)

Waarom doe ik dat?

• Omdat ik mijzelf een veilige basis wil geven. Ik wil altijd meewegen dat mijn welzijn ertoe doet, ook als ik soms moet inleveren aan comfort, of bewust mijn belangen opzij zet voor een ander.

• Omdat ik structuur en rust wil aanbrengen als randvoorwaarde voor productiviteit, daar doe ik het heel goed op.

• Omdat ik het goed vind voor mijzelf dat ik niet altijd alles instant kan krijgen, maar dat ik soms moet wachten of moeite moet doen.

• Omdat ik wil dat ik helemaal mezelf kan zijn en (daardoor) ook open durf te staan voor anderen.

• Omdat ik het goede wil doen en mijn hart wil volgen.

Omdat ik wil FLOREREN en dat het goed met me gaat. Fysiek, mentaal, emotioneel, sociaal. Zodat ik kan doen en zijn waarvoor ik ben gemaakt en zo de wereld een beetje mooier maak.

Voel je 'em?

Dus welke plek heeft discipline? Wat mij betreft is discipline ingebed in deze liefdevolle houding en intentie.

Het één sluit het ander niet uit, maar wordt er juist door versterkt. :)

Spreekt deze benadering je aan? Ik zou het een eer vinden om je te coachen (online) in jouw proces naar een mildere houding naar jezelf.

Grote veranderingen beginnen met een kleine stap!

#zelfcompassie #persoonlijkegroei #moederen #zelfliefde #liefde #discipline #mildheid #ritme #zingeving